قدسی مشهدی
غزل ها
شمارهٔ ۱۷: ز هجر کرد خبردار وصل یار مرا
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ز هجر کرد خبردار وصل یار مرا صلای گشت خزان می دهد بهار مرا سواد زلف بتان است نسخه بختم سفیدبخت ندیده است روزگار مرا ز عشق تا شدم آسوده زارتر گشتم فزود نشئه این باده از خمار مرا فغان که سوختم و آستین لطف کسی نرفت آینه خاطر از غبار مرا ز قدر مردمک چشم آفتاب شوم به قدر ذره اگر بخشی اعتبار مرا چو گفتمش ز چه بستی کمر به خونم گفت کمر برای همین بسته روزگار مرا نماند آرزویی در دلم که مردم چشم به سعی گریه نیاورد در کنار مرا قدسی مشهدی