فیض کاشانی
غزل ها
شمارهٔ ۱۰۶: اگر به کوى امامم بود مجال وصول
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
اگر به کوی امامم بود مجال وصول رسد به دولت وصلش نوای من به حصول‏ من شکسته بی‏دست و پا به درگه او به هیچ باب ندارم ره خروج و دخول‏ کجا روم چکنم حال دل کرا گویم که گشته‏ام ز فراق امام خویش ملول همین بس است که او را ببینم و در پاش پس از محاربه دشمنان شوم مقتول دلم چو گشت مصیقل به صیقل مهرش بود ز زنگ حوادث بر آینه مصقول بگشت بر همه دلها حدیث شوق امام نیافت چون دل من گوشه برای نزول ***** بگو ثنای امام زمان به جان و به دل که می‏رسد مدد فیض از نفوس و عقول فیض کاشانی