فیض کاشانی
غزل ها
شمارهٔ ۹۰: دارم از غیبت مهدى گله چندان که مپرس
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دارم از غیبت مهدی گله چندان که مپرس که چنان زو شده‏ام بی‏سرومان که مپرس کار تقوی و صلاح و ورع و طاعت و علم آنقدر روی نهاده است به نقصان که مپرس جاهل و سفله و بی‏دین همه غالب شده‏اند اهل ایمان و خرد گشته بدان‏سان که مپرس من به این دانش ناقص که به خود پندارم زحمتی می‏کشم از مردم نادان که مپرس گوشه‏گیری و سلامت هوسم بود ولی آن‏چنان رونق دینم شده فتّان که مپرس گفتگوهاست ز رشک و حسد این مردم را هر کسی را غرضی این که مگو آن که مپرس ***** سبب غیبت مهدی ز خرد جستم گفت فیض این قصه دراز است به قرآن که مپرس! فیض کاشانی