فیض کاشانی
غزل ها
شمارهٔ ۴۶: هماى اوج سعادت به دام ما افتد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
همای اوج سعادت به دام ما افتد امام را گذر ار بر مقام ما افتد حباب‏وار براندازم از نشاط کلاه میئی ز معرفتش گر به جام ما افتد ز سلسبیل معارف که نوشد او یا رب که قطره‏ای ز زلالش به کام ما افتد به بارگاه رفیعش که مهر و مه نرسد کی اتفاق مجال سلام ما افتد کند ز مغرب غیب آفتاب او چو طلوع بود که پرتو نورش به بام ما افتد خوش آن دمی که خبر آید از قدوم امام نسیم گلشن جان در مشام ما افتد چو آفتاب شود نوربخش ذره ما به ما اگر نظری از امام ما افتد به ناامیدی از این در مرو بزن فالی بود که قرعه دولت به نام ما افتد ***** چه عیش‏ها که کنیم و چه شکرها ای فیض دمی که او گذرش بر مقام ما افتد فیض کاشانی