فیض کاشانی
غزل ها
شمارهٔ ۲۸: برو به کار خود اى واعظ این چه فریاد است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
برو به کار خود ای واعظ این چه فریاد است ببین به جای که بنشسته‏ای چه بیداد است به کام تا نرساند مرا هوای امام نصیحت همه عالم به گوش من باد است اگرچه شوق حضورش خراب کرد مرا مقام رتبه من زین خرابی آباد است حدیث سر نهان که او چراست نهان دقیقه ‏ایست که هیچ آفریده نگشاد است در انتظار توأم حرف خلد رفت از یاد اسیر شوق تو از هر دو عالم آزاد است ***** منال فیض ز بیداد هجر دوست که دوست تو را نصیب همین کرده است و این داد است فیض کاشانی