فیض کاشانی
غزل ها
شمارهٔ ۲۶: یا رب سببى ساز که آن ختم امامت
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
یا رب سببی ساز که آن ختم امامت باز آید و برهاندم از غم به سلامت خاک ره آن یار سفر کرده بیارید تا چشم جهان بین کنمش جای اقامت فریاد که از شش جهتم راه ببستند عجز و گنه و دوری و غم رنج و ندامت از شوق تو پر شد دل و در سینه نگنجد گر پرده در آن نعره زنم نیست ملامت جان زنده جاوید شد از معرفت تو حق کرد به ما این همه الطاف و کرامت ای آن که تو مولائی زمان را نشناسی ما با تو نداریم سخن خیر و سلامت بی‏حجت حق کار جهان راست نیاید پیوسته شد این سلسله تا روز قیامت ***** فیض از در تو دور شد از شومی اعدا عصیان دگری کرده و بر ماست غرامت فیض کاشانی