فیض کاشانی
غزل ها
شمارهٔ ۱۳: منم که مهر نبى و ولى پناه من است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
منم که مهر نبی و ولی پناه من است دعای نایب حق ورد صبحگاه من است ز پادشاه و گدا فارغم بحمد اللّه گدای خاک ره دوست پادشاه من است ز وصل او نشکیبم گرم به تیغ زنند رمیدن از در دولت نه رسم و راه من است به حال من نظری می‏کن ای امام زمان که التفات تو کفاره گناه من است‏ مرا زدنیی و عقبی غرض وصال شماست جز این خیال ندارم خدا گواه من است بر آستان شما رو نهاده‏ام زان روی فرا ز مسند خورشید تکیه‏گاه من است ز موج‏های حوادث مرا چه باک ای فیض چو مهر حیدر و اولاد او پناه من است ***** وگرنه ذکر حقم بر زبان خروشی نیست بدل محبت این قوم عذرخواه من است فیض کاشانی