فیض کاشانی
غزل ها
غزل شماره ۲۸: بنواز دل شکستهای را
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بنواز دل شکسته ای را رحمی بنمای خسته ای را میکن چو گذر کنی نگاهی برخاک رهت نشسته ای را بیگانه مشو بخویش پیوند از هر دو جهان گسسته ای را سهلست کنی گر التفاتی دل بر کرم تو بسته ای را مگذار بدام نفس افتد از چنگل دیو جسته ای را با بار فتد بچنگ ابلیس با خیل ملک نشسته ای را مگذار شود بکام دشمن دل در غم دست بسته ای را مپسند دگر شود گرفتار بهر تو زخویش رسته ای را بی دانه و آب زار مگذار مرغ پر و پا شکسته ای را یا رب چه شود که دست گیری از پای فتاده خسته ای را فیض است وغم تو و دگر هیچ وصلی از خود گسسته ای را بسته است دل شکسته در تو بپذیر شکسته بسته ای را فیض کاشانی