واعظ قزوینی
غزل ها
شمارهٔ ۵۸۳: چنان در بند غم باید بخود بالیدن ای قمری
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چنان در بند غم باید بخود بالیدن ای قمری که چون نی هر دمت طوقی فتد در گردن ای قمری زبان بسته یی داریم و، درد ناله مشتاقی دمی از جانب ما میتوان نالیدن ای قمری مرا طوقیست در گردن، ز سرو نازک اندامی که در بند غمش از خویش نتوان رفتن ای قمری به کیش اهل غیرت، عشق نتوان باخت با سروی که بر گرد سر او میتوان گردیدن ای قمری سهی سرویست واعظ را، که چون سوی چمن آید کشد سر و تو از بهر تماشا، گردن ای قمری واعظ قزوینی