واعظ قزوینی
غزل ها
شمارهٔ ۵۴۲: میتراود التفات از جبهه پر چین او
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
میتراود التفات از جبهه پر چین او جوهر و آیینه باشد شوخی و تمکین او بسکه دارد نازکی، کار مکیدن میکند چشم اگر بردارم از لعل لب شیرین او خضر را عمر ابد از یکدم آب زندگیست تا قیامت زنده ایم از صحبت دوشین او میتواند دشت را از گریه گلریزان کند چشم پاک من شود گر یک نظر گلچین او صورت آیینه زانوی خویشم تا سحر نیست گر واعظ شبی زانوی من بالین او واعظ قزوینی