واعظ قزوینی
غزل ها
شمارهٔ ۳۳۹: کی دلت خوشحال با اندیشه دنیا شود؟!
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
کی دلت خوشحال با اندیشه دنیا شود؟! خار خارت، کی گذارد غنچه دل وا شود؟! عرصه دنیا که در وی عاقلان سرگشته اند آن قدر جانیست یک دیوانه را صحرا شود چون خیالاتست در چشمت، وجود این و آن هیچ غیر از حق نماند، چشم دل گر وا شود از غبار دیده هر خط میشود خط غبار دل چو بینا گشت، خط معرفت خوانا شود آدم، آدم، مرد، مرد؛ از همت همت بود قیمتت بالا شود، گر همتت والا شود! چشمها از روی شب پوشیده گردد از عبوس دیده ها بر روی صبح از روگشادی واشود روشناس خلق پیران را، مریدان میکنند در نوشتن حرفها از نقطه ها خوانا شود تا نگوید یار ما واعظ که هر جایی شدی گفت و گوی ما نمیخواهیم در هرجا شود واعظ قزوینی