واعظ قزوینی
غزل ها
شمارهٔ ۲۲۰: چندین بزینت بدن ای خودنما مپیچ
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چندین بزینت بدن ای خودنما مپیچ بر خویشتن ز فکر قبا چون قبا مپیچ ما در تلاش خلعت عریانی از خودیم ای فکر جامه، این همه بر دست و پا مپیچ گلدسته بند خاطر ما زلف او بس است ای رشته حیات، تو خود را به ما مپیچ ما را به درد ما بگذار، ای طبیب عقل با جان نازپرور ما، ای دوا مپیچ مرگت گلاب روح کشد از گل بدن بر خویشتن چو غنچه ز بیم فنا مپیچ منزل طلب کنی، بقدر ده عنان خویش خواهی که سر بجای بود، از قضا مپیچ واعظ برای رزق مقدر، به خویشتن با اشک و ناله این همه چون آسیا مپیچ واعظ قزوینی