واعظ قزوینی
غزل ها
شمارهٔ ۲۰۲: دمی بشمع کرامت، چو تندی خو نیست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دمی بشمع کرامت، چو تندی خو نیست خطی بحرف سعادت چو چین ابرو نیست بهای گوهر مردم بود بآب حیا بفرق خاک کسی را که آب دررو نیست زمغز پوچ بود پیش مرد آزاده سری که روز وشب از فکر حق بزانو نیست زبحر غفلت دنیای درون ترا خطری چوچار موجه خواب چهار پهلو نیست که میکند نگه اکنون بروی فضل و هنر درین زمانه نظر جز بچشم و ابرو نیست درین زمانه بجا نیست اعتبار کسی ندارد آینه رو، پشتش ار بپهلو نیست جداست غیرت مردی و، خوی تند جدا که طاق ابروی مردانه چین ابرو نیست سخنوریست بتحریک دل مرا واعظ بنان اگر نبود، خامه خود سخنگو نیست واعظ قزوینی