واعظ قزوینی
غزل ها
شمارهٔ ۱۵۷: سرگشتگی نصیب دل خسته من است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
سرگشتگی نصیب دل خسته من است این شیشه ظاهرا که ز سنگ فلاخن است پروای خصم نیست مصاف آزموده را درهم چو بافت زخم بر اندام، جوشن است سرهنگ مصر گوشه نشینی، منم کنون پاتابه یتیمی من، عطف دامن است ز ابنای جنس خود، به حذر باش، زآنکه آب با آن سرشت پاک بآیینه دشمن است کی چون مسیح پای نهی بر سپهر قرب؟ تا دل ز خارخار هوس پر ز سوزن است واعظ تو عندلیب نه یی، ورنه هر طرف چندانکه چشم عقل کند کار، گلشن است واعظ قزوینی