واعظ قزوینی
غزل ها
شمارهٔ ۱۴۷: خانه بردوشیم ما، کنج وطن کی جای ماست؟
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
خانه بردوشیم ما، کنج وطن کی جای ماست؟ رزق ما سرگشتگان چون گردباد از پای ماست باغ زندانست، تا چون غنچه در بند خودیم هر کجا بیرون رویم از خویشتن، صحرای ماست رنگ خجلت بر رخ ما ز انفعال سائلان لاله یی از کوهسار همت والای ماست از می نظاره صنع است ما را سرخوشی سبزه یی هرجا که سر زد گردن مینای ماست قطعه بگسستن از مخلوق، نظم واعظ است عرضه بی مدعایی پیش خلق، انشای ماست واعظ قزوینی