واعظ قزوینی
غزل ها
شمارهٔ ۱۴۰: روزگار جامه دیبا و فرش مخمل است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
روزگار جامه دیبا و فرش مخمل است کعبه دل را لباس درد دین مستعمل است دام مکری زال دنیا را چو حب و جاه نیست طره مرغول این غداره دود مشعل است بازدارد راحت دنیا ترا از بندگی از خدا غافل شدن تعبیر خواب مخمل است ذکر حقشان همعنان فکر باطل می رود رشته تسبیح یاران چون نگاه احول است بیقراریهای ما، زینت فزای حسن اوست گرد سرگشتن کتاب حسن او را جدول است پای برخود چون نهی واعظ، چه باک از حادثات فارغست از سیل، آن کو بر فراز این تل است واعظ قزوینی