واعظ قزوینی
غزل ها
شمارهٔ ۷۰: سر بزینت کی فرود آرد تن رنجور ما؟
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
سر بزینت کی فرود آرد تن رنجور ما؟ تن به سامان کی دهد هرگز، سر پرشور ما؟ برنمی خیزد ز نرمی از شکست ما صدا هست این نعمت بجای کاسه فغفور ما پیش ما سودای مجنون کی تواند شد سفید؟ بحر چون گرداب می پیچد بخود از شور ما ما شه ملک رضائیم و سپاه ماست غم نیست غیر از ما هرچه میخواهد شود دستور ما بود خاطر ریش از خاطر هوسها، لیک شد دست بر خاطر نهادن مرهم کافور ما بود هر روزی ز ما کبریت احمر، حیف سوخت شمع داغی برنکرد از وی دل بینور ما؟ با که گردم آشنا واعظ کز ابنای زمان کس نمی داند نمک خوردن بجز ناسور ما! واعظ قزوینی