واعظ قزوینی
غزل ها
شمارهٔ ۵۰: نبسته جز بدی من، کمر بکینه مرا
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
نبسته جز بدی من، کمر بکینه مرا ز سنگ گوهر خود، نالد آبگینه مرا شکستگی است، ز بس سرنوشت کشتی من بجز شکسته خطی نیست در سفینه مرا ز درد اینکه جدا گشته ام ز شمشادش الف الف شده چون شانه لوح سینه مرا ز تنگدستی از آن دست برنمیدارم که پادشاهی فقر است ازین خزینه مرا ز یاد سنگدلیهای او پرم، ترسم که تیر او ننشیند دگر به سینه مرا چگونه واعظ با این پلاس پوشیها باین لباس پرستان نموده پینه مرا واعظ قزوینی