کلیم کاشانی
غزل ها
غزل شمارهٔ ۳۰۳: گرم آسوده دوران می گذارد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
گرم آسوده دوران می گذارد کی آن زلف پریشان می گذارد بخون ما چنان تشنه است تیرت که پا در آب پیکان می گذارد گذارد زاد راهی رهزن عشق اگر سر برد سامان می گذارد هزار آسیب دیگر در کمین است که کشتی را بطوفان می گذارد سفید از گریه چشمم گشت تا کی دل این کاغذ بباران می گذارد جنون یکباره عریانم نسازد بپا خار مغیلان می گذارد ز شوق گوشه چشم تو سرمه بهشتی چون صفاهان می گذارد کلیم آسایش عیش وطن را برای اهل کاشان می گذارد کلیم کاشانی