کلیم کاشانی
غزل ها
غزل شمارهٔ ۲۹۰: دست مشاطه اگر زلف ترا تاب دهد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دست مشاطه اگر زلف ترا تاب دهد خون دلها گل رخسار ترا آب دهد کاش بخت سیه از دیده شب بیدارم روشنی را بستاند بعوض خواب دهد خون دل رو بکمی کرده ز سوز تب هجر آنقدر نیست که یک آبله را آب دهد شکل ابروی تو خونریز چنان شد که امام سوی مسجد چو رود پشت بمحراب دهد ماند دل با غم و بگریخت صبوری چو کسی کز میان در رود و خانه بسیلاب دهد صد زمین گیر بهر سوی نشانیده چو من خاک کوی تو که آرام بسیماب دهد ننگ سامان نکشد خانه او همچو حباب هر که را ایزد جمعیت اسباب دهد باز وقتست که از تربیت اشک کلیم خار دیوار سرایش گل سیراب دهد کلیم کاشانی