کلیم کاشانی
غزل ها
غزل شمارهٔ ۲۱۷: خوبان که روی بر من بیدل نهاده اند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
خوبان که روی بر من بیدل نهاده اند دام از پی شکاری بسمل نهاده اند باشد نشان پا همه خونین بکوی دوست آنجا زبسکه کام بساحل نهاده اند مستان ز بحر پر خطر عشق همچو مل تا بر گرفته کام بساحل نهاده اند خود را شهید دیده ام ایدل که در کفم آئینه ای ز خنجر قاتل نهاده اند جیبی زشوق پاره نکردند زاهدان بر دستشان ز سبحه سلاسل نهاده اند مقصد طلب مباش که سرگشته مانده اند آنها که رخت خویش بمنزل نهاده اند در بزم او کلیم ز آه شررفشان شمعیست در کناره محفل نهاده اند کلیم کاشانی