کلیم کاشانی
غزل ها
غزل شمارهٔ ۱۹۹: ابر تا برجاست یاران باده در ساغر کنید
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ابر تا برجاست یاران باده در ساغر کنید چشم اختر تا نمی بیند دماغی تر کنید پنجه گل بین که از سرما نمی آید بهم زیر هر گلبن زمینای می آتش بر کنید تا دماغم گرم از می نیست از مو بر سرم گر بگویم سنگ می بارد زمن باور کنید نامه اعمال چون از زلف ساقی در کفست بزم را از شور مستان عرصه محشر کنید ما نمی فهمیم آهنگی، خدا را مطربان هر زهی نزدیکتر باشد بمستی سر کنید تکیه چون زنجیر در مستی بدوش هم خوشست تا بپای خم رسیدن فکر یکدیگر کنید دف که بیسوز دلست آبی برویش می زنند ساعتی پیراهن فانوس را هم تر کنید رخصت میخوارگی پیرمغان ما را چو داد گفت بدمستی است گر غم را زخاطر در کنید از می و مطرب مکدر می شود طبع کلیم دوستان بهر دماغش چاره دیگر کنید کلیم کاشانی