کلیم کاشانی
غزل ها
غزل شمارهٔ ۷۶: یکرنگم و در کوی دو رنگیم وطن نیست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
یکرنگم و در کوی دو رنگیم وطن نیست سیلم که مدارا بکسی شیوه من نیست افتادن دیوار کهن، نوشدن اوست جز مرگ کسی در پی آبادی من نیست خوبان نپسندند حق صحبت دیرین نظاره فریبست مطاعی که کهن نیست جام تهی و برگ خزان دیده نماید روزیکه ز رخسار تو آئینه چمن نیست هم طالع اشعار بلندیم به گیتی ما را هنری بهتر از آواره شدن نیست مستغنیم از ننگ خورش زانکه درین بزم چون شیشه مرادست هوس وقف دهن نیست موجم که سفر از وطنم دور نسازد آوارگیم باعث دوری ز وطن نیست دخل کج این شعر شناسان زمانه گر زلف شود لایق رخسار سخن نیست مخصوص کلیم است سیه بختی جاوید این ابر بفرق دگری سایه فکن نیست کلیم کاشانی