نظیری نیشابوری
غزل ها
شمارهٔ ۵۳۰: چند ما را به مدارا و فسون بند کنی؟
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چند ما را به مدارا و فسون بند کنی؟ تا کی این رشته شود پاره و پیوند کنی؟ نگه بیهده بر دامن مژگان دوزی خنده ساخته بر گوشه لب بند کنی این شکرپاره فروشان همه عیارانند بر تو حیفست که دل در گرو قند کنی گر کنی هم نفسی با ادب آموزان کن برخوری چون طلب از نخل برومند کنی طبع نادان سبکسار نگیری زنهار وزن خود راست به میزان خردمند کنی پند من بشنو و بر چهره فشان گریه تلخ کاین نه هزلست که تحسین به شکرخند کنی خجل از کرده خود تا نشوی می باید حلم را بر غضب و خشم خداوند کنی بهتر از صحبت ارباب خرد بگزینی ترک هم بزمی پرشور و شرر چند کنی گنج بی رنج «نظیری » چه بود می دانی؟ بنشینی و دل از وسوسه خرسند کنی نظیری نیشابوری