نظیری نیشابوری
غزل ها
شمارهٔ ۴۷۷: مردانه قماری کن دستی به دو عالم زن
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
مردانه قماری کن دستی به دو عالم زن خصلی که نهی پر نه نقشی که زنی کم زن هر دم چو فلک لعبی از پرده برون آری این شعبده یک سو نه وین معرکه برهم زن گر مهر نهی بر دل از شوق پیاپی نه ور قفل زنی بر لب از رطل دمادم زن بینایی جان خواهی شمشیر به تارک زن آگاهی دل خواهی الماس به مرهم زن تو بهر چه خاموشی کز هیچ نیندیشی من پاس گهر دارم غواص نیی دم زن ایمان ز یقین خیزد از هر چه به شک باشی در آتش حرمان بین یا بر محکم غم زن مؤمن نتوان گفتن عاشق که مجاهد نیست رو بوسه چو سربازان بر طره پرچم زن شادی و غم عاشق توام به زمین آیند تخت از پی سور ما در حلقه ماتم زن ما جان به هوای تو دادیم درین گلشن بر هستی ما دامن چون باد به شبنم زن تا عذر گنه گوید آن روی بهشتی را خالی دگر از عصیان بر جبهه آدم زن گر کعبه هوس دارد احرام رخت بندد چون خال زنخدانت گو غوطه به زمزم زن شرع آخر سنگین است پابند طبیعت را از کعبه گل برکن در کعبه اعظم زن جانیست «نظیری » را بیمار لب و چشمت یا شربت نافع ده یا ضربت محکم زن نظیری نیشابوری