نظیری نیشابوری
غزل ها
شمارهٔ ۴۶۲: کنم بی باده بدمستی که سودایی دگر دارم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
کنم بی باده بدمستی که سودایی دگر دارم به ساقی تلخ می گویم که دل جایی دگر دارم نظر گردد حجاب آنجا که من دیدار می بینم نهان از چشم ظاهربین تماشایی دگر دارم به روی فهم ریزم مزد عقل کارفرما را که غیر از کار او بر سر تقاضایی دگر دارم ندانم با که در حرفم همین مقدار می دانم که با خود هر نفس آشوب و غوغایی دگر دارم حدیث طور از من پرس از محمل چه می پرسی که من پی بر پی مجنون صحرایی دگر دارم به مژگان ابر سیرابم بشارت کوه و صحرا را که در هر قطره آب دیده دریایی دگر دارم چه داند فهم کوته بال جولانگاه شوقم را که او راه دگر رفتست و من جایی دگر دارم خرد را نیست در سودای من یک ذره گنجایی که او رایی دگر کردست و من رایی دگر دارم «نظیری » برتر از مطلب برآوردست همت را که برتر از تمنا من تمنایی دگر دارم نظیری نیشابوری