نظیری نیشابوری
غزل ها
شمارهٔ ۳۹۴: نگشت دامن گردی درین بیابان چاک
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
نگشت دامن گردی درین بیابان چاک درون نتاخت سواری درین جهان چالاک اگر مسیح وشی پای در رکاب کند به مرگ بازنداریم دستش از فتراک کجا رسیم درین تیره شب خدا داند به یک دو گام فتادیم در هزار مغاک به مسکنت بنشینیم تا قبول کنند طفیلیان سر خوان خواجه لولاک به فتوی خرد پارسا طلاق دهیم اگر هزار ببخشند مهر دختر تاک به گریه دیده ز آلودگی فرو شوییم که پاک را نتوان دید جز به دیده پاک فریب نغمه و ساغر خورم معاذالله به قول مطرب و ساقی روم ز جا حاشاک خلاف در سر ما طره تو آشفته گنه ز جانب ما چهره تو آتشناک چه تلخی است که در نشئه محبت ماست که زهرخنده ات افعی و ماند از تریاک ازین نشاط که در خاطری «نظیری » را عجب نباشد اگر گل برویدش از خاک نظیری نیشابوری