نظیری نیشابوری
غزل ها
شمارهٔ ۳۵۷: دم دم شاهدست و می می خاص
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دم دم شاهدست و می می خاص لب ز لب بوسه چین و جان رقاص می بیغش برآمده ز سبو چون زر خالص از درون خلاص گوییا در مزاج نافع او همه اشیا نهاده اند خواص گهر اندر محیط خم دیده می به شیشه چو دیده غواص بس که با سلسبیل می ماند مستش ایمن بود به روز قصاص مطربش چون سرود بردارد ماتمی را کند ز غصه خلاص ساقی سیم ساعدش باید ساغرش خواه سیم و خواه رصاص واعظ ار رد ما کند خوانیم قول «القاص لایحب القاص » هرکسی از رهی رسد به خدای تو ز طاعت «نظیری » از اخلاص نظیری نیشابوری