نظیری نیشابوری
غزل ها
شمارهٔ ۳۵۱: طاعت پیر مغان کن وز همه بیگانه باش
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
طاعت پیر مغان کن وز همه بیگانه باش اول از میخانه بودی آخر از بتخانه باش کشتگان عشق، می از کاسه سر می خورند چون که سر را خاک خواهد خورد گو پیمانه باش کاذبی در عشق، اگر خاکسترت گردد خموش پا چو در میدان سربازان نهی مردانه باش آنچه در رخسار گل آبست در شمع آتش است عندلیبت گر نمی خوانند رو پروانه باش تا مقیم خانه ای تسخیر و افسونت کنند گر پری می بایدت رو ساکن ویرانه باش شکر لله در سرت از عشق هست اندیشه ای اندک اندک مشق این سودا کن و دیوانه باش تا ازو غافل شدی خوردی «نظیری » زخم تیر صد نظر بر دامگاه و یک نظر بر دانه باش نظیری نیشابوری