نظیری نیشابوری
غزل ها
شمارهٔ ۳۳۷: خرامان آمد از می در سر آتش
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
خرامان آمد از می در سر آتش چو او آمد درآمد از در آتش بنفشه کرده خندان بر بناگوش چو بر طرف کله نیلوفر آتش ز رنگ آمیزی آن زلف و رخسار سمندر کرده از خاکستر آتش لبش افروخته از خنده مجمر ز عشقش سوخته عود تر آتش ز هر سو هندوی آتش پرستی به گرد عارضش رقصان بر آتش برو پروانه جان افشان و از رشک فشاند شمع هر دم بر سر آتش اگر آن بت خلیل الله بسوزد برد بهر خوش آمد آزر آتش گر انکار آورد، آن لب عجب نیست که روح الله زند در ما در آتش اگر دوزخ به آن لب برفروزند گل و ریحان شود بر کافر آتش به جنت سوز عشقش گر نباشد شود بر مؤمن آب کوثر آتش «نظیری » کام دل از سوختن جوی شود پروانه را بال و پر آتش نظیری نیشابوری