نظیری نیشابوری
غزل ها
شمارهٔ ۳۰۴: گر به دل خلوت نداری از جهانبانی گریز
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
گر به دل خلوت نداری از جهانبانی گریز ور مسلط نیستی بر خود زسلطانی گریز فتنه دیو و پری را سر به جانت داده اند اسم اعظم گر ندانی از سلیمانی گریز بر نصیب دیگران باید نشستن بی نصیب حسن حورا گر زند راهت ز رضوانی گریز لحن خواهد شد شهیق و راح خواهد شد حمیم لحن داودی گذار از راح ریحانی گریز تا عزیز مصر گردی قبله اخوان شوی از زلیخا مشربان چون ماه کنعانی گریز لاابالی حکم ها راندن چرا بر زیردست؟ چند بی باکی به تنگ آیی به نادانی گریز منصفی کردن خطر دارد، به جهل اقرار کن چون ز دانایی به تنگ آیی به نادانی گریز مصلحت از عقل برنا جو نه از نفس فضول از شب ظلمت به سوی صبح نورانی گریز تا به خوبی مأمن جمعیت دل ها شوی چون شکنج زلف خوبان در پریشانی گریز بر فلک خواهی برآیی از عنان کس را مران گوی میدان ارادت شو ز چوگانی گریز تا نشان از حسن و قبح صورت خویشت دهند در پناه آینه طبعان روحانی گریز از مسلمانان «نظیری » شد مسلمانان خراب زین مسلمانان برآی و در مسلمانی گریز نظیری نیشابوری