نظیری نیشابوری
غزل ها
شمارهٔ ۲۳۷: رشکی به من گهی ز ادای سخن رسد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
رشکی به من گهی ز ادای سخن رسد صد جایگه مقام کند، تا به من رسد من بر در از تجلی آن نور ساختم پروانه چون به عرصه آن انجمن رسد در راه تو شمال و صبا در ترددند تا بو که را دهی که به بیت الحزن رسد گر زیر گلبنی قفسم را نمی نهی جایی بنه که ناله به گوش چمن رسد گفتند: کم بقاست سمن عندلیب گفت ای کاش عمر گل به حیات سمن رسد جیبی که پاره شد به ملامت رفو نشد دست جنون مباد به این پیرهن رسد زاهد ز سر نکته صوفی چه آگه است؟ در شیوه های چشم صنم برهمن رسد بازیچه تو معجز عیسی به باد داد در نرگس تو کس به چه افسون و فن رسد؟ ای جان به سعی درد «نظیری » نمی رود مرگی مگر به داد دل زیستن رسد نظیری نیشابوری