نظیری نیشابوری
غزل ها
شمارهٔ ۲۱۷: باده خاص محبت کی به نامحرم رسد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
باده خاص محبت کی به نامحرم رسد محرمان را دوستکانی از قفای هم رسد وقت عارف شب نکو گردد که در خوابست عام یک دل بیدار را فیض همه عالم رسد یافت گر دیوانه یی جاهی تعجب بهر چیست؟ از عجایب های دوران دیو را خاتم رسد زاد مسکینان به ره بردار کاب زندگی تا سفال خضر باشد کی به جام جم رسد بر گل ما ابر اگر هرگز نبارد خرمیم مزرع نمناک ما را خوشه از شبنم رسد شکرلله گر خوش و ناخوش به یادش می رسیم بس همین شادی کزو ما را نصیب غم رسد هرکجا تن چاک گردید از نمک انباشتم زخم ما بی باک جانان را کجا مرهم رسد؟ عشرت ساغرپرستان زنده دارد مرده را سور گردد در سرای ما اگر ماتم رسد سودی از طاعت فروشی ها «نظیری » برنداشت هرکه را سرمایه زو باشد کفایت کم رسد نظیری نیشابوری