نظیری نیشابوری
غزل ها
شمارهٔ ۲۱۳: دوش بر سوز دل و سینه براتم دادند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دوش بر سوز دل و سینه براتم دادند سر چو شمعم ببریدند و حیاتم دادند ناله کردم به نهان عشوه خموشم کردند گریه کردم ز شکرخند نباتم دادند درد و صاف غم و شادی به من ارزانی شد تا خم و خمکده عشق براتم دادند پاره پاره جگر طور ز غیرت خون شد که کهی بودم و چون کوه ثباتم دادند گرسنه دیده تر از مفلس کنعان بودم خواجم گشتم که از آن حسن زکاتم دادند تا به مقصد سپرم کشتی مشتاقان را از خضر همت و از نوح نجاتم دادند اختر شعشعه بر چرخ «نظیری » زده است کس چه داند؟ که چه عالی درجاتم دادند نظیری نیشابوری