نظیری نیشابوری
غزل ها
شمارهٔ ۲۰۳: بی تو بر بال و پر مرغان گلستان تنگ بود
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بی تو بر بال و پر مرغان گلستان تنگ بود صوت بلبل در حریم باغ بی آهنگ بود حال آن گلگشت صحرایی که من کردم مپرس لاله ها را در بن هر سنگ خونین چنگ بود بی تو بر چشمم نمک می بیخت باد صبحدم گرچه مروارید می سایید هر جا سنگ بود سایه مجنون می شد از راهی که من کردم گذر کز خیالت خیل صد لیلی به هر فرسنگ بود نامه دشمن ملالت بی تو می برد از دلم آنچه برمی چید زنگ سینه ام را زنگ بود گر نمردم از نشاط دیدنت از من مرنج با نشاطم خصمی و با جان سختم جنگ بود پیش ازین چندین «نظیری » شورش و مستی نداشت تا نبودی جام بی ساقی و می بی رنگ بود نظیری نیشابوری