نظیری نیشابوری
غزل ها
شمارهٔ ۱۹۲: روز از آن آید که با صد خواریم بر در کشد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
روز از آن آید که با صد خواریم بر در کشد پرده ناموس شب از روی کارم برکشد بر سر پروانه شمع از بهر آن سوزد که هست جذبه عشقی که خاکستر به خاکستر کشد هیچ جا نگذشت کز وی فتنه یی باقی نماند کاش چون آید غمت رخت از در دیگر کشد از درش تصدیع کم کردم چو دانستم که او خط نسیانی مرا یک باره بر دفتر کشد غم که هر شب مجلسم افسرده زو می گشت رفت امشب از جرأت چراغم دشنه بر صرصر کشد چاره یی کز بی قراری تشنه وصل تو را بر سراب ار چشم افتد دست از کوثر کشد از فراق امشب «نظیری » مجلسم ماتمگهی است بوی خون آید چو عودم شعله در مجمر کشد نظیری نیشابوری