نظیری نیشابوری
غزل ها
شمارهٔ ۱۶۲: به هوش سیر چمن کن که شاهدان مستند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
به هوش سیر چمن کن که شاهدان مستند قرابه بر سر ابر بهار بشکستند چمن پیاله کش است و صبا قدح پیمای معاشران صبوحی ز خواب برجستند به زیر خرقه نهان باده می خورد صوفی حکیم و عارف و زاهد همه ازین دستند جهان و عیش خضر حرف قاف سیمرغست در حریم فنا زن که نیستان هستند تو نخل خوش ثمر کیستی که باغ و چمن همه ز خویش بریدند و در تو پیوستند به غربت تو چنان تشنه ام که صبرم نیست به قدر فرصت آن ماهیان که در شستند ز بی قراری افلاک داغ ها دارم که تا ز شوق تو برخاستند ننشستند نوا فزونست ز اندازه بریشم عود غزل به زمزمه خوانم که پرده ها بستند به رمز نکته ادا می کنم که خلوتیان سر سبو بگشادند و در فرو بستند تو نخل میوه فشان باش در حدیقه دهر که کم درخت قوی خشک شد که نشکستند ز کاهلی تو «نظیری » احزان این چمنی گهی به باغ شدی کز نشاط وارستند نظیری نیشابوری