نظیری نیشابوری
غزل ها
شمارهٔ ۱۴۸: چگونه نام تو آریم بر زبان گستاخ
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چگونه نام تو آریم بر زبان گستاخ که یاد تو نتوان کرد در نهان گستاخ اگر به گلبن تو بلبلی پناه آورد کسی نمی زندش گل بر آشیان گستاخ هر ارجمند که در راه تو شهید شود هما نمی کندش قصد استخوان گستاخ اگر سؤالی از آب لب کنیم خیره ببخش به میزبان کریم است، میهمان گستاخ به کعبه سجده عارف نمی کنند قبول اگر به دیر نهد پا بر آستان گستاخ محرمات حرمگاه های معبودند به مقتضای طبیعت مده عنان گستاخ عجب که جان به سلامت برند مغروران ستارگان قدرانداز و آسمان گستاخ چگونه حرمت درویش پارسا ماند سؤال زشت و، غنی سخت دل، زبان گستاخ مباد صاعقه بی نیازیی بجهد چنین مجوی «نظیری » ازو نشان گستاخ نظیری نیشابوری