نظیری نیشابوری
غزل ها
شمارهٔ ۱۴۱: عطاش را نه صوابست و نه خطا باعث
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
عطاش را نه صوابست و نه خطا باعث بس است بهر گرم ناله گدا باعث اگرچه رزق گدا بازپس نمی گردد مقدرست که می گرددش عطا باعث خزان درود و سحاب آب داد و دهقان کشت ببین که برد و که پرورد و شد چه ها باعث جنون عشق ز تقدیر بود من چه کنم؟ به بوی گل که شدم مست شد صبا باعث بر آستانه پیر مغان رهی خواهم تو گر سبب نشوی می شوی خدا باعث خراب و مست چنین می زیم نمی دانم در آفریدن من شد چه مدعا باعث لئیم را می و معشوق اگر کریم نکرد سخاش را نشود گنج و کیما باعث عجب ز همت درویش اگر قبول کند سعادتی که شود سایه هما باعث ریا ز دیر به مسجد برد «نظیری » را فقیه باده کش و گبر پارسا باعث نظیری نیشابوری