نظیری نیشابوری
غزل ها
شمارهٔ ۱۳۷: جزای حسن عمل در شریعت عربیست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
جزای حسن عمل در شریعت عربیست به عرف عفو نکردن گناه بی ادبیست سواد دل ز می سالخورده روشن کن که عینک بصرش ز آبگینه حلبیست قبول بی هنران ز التفات معشوق است عنایت ازلی را نشانه بی سببیست جمال حال شود ترجمان استحقاق دلیل آب جگر تفتگی و تشنه لبیست ز من مشاطه بستان صداق می طلبد هنوز دختر رز در سرایچه عنبیست بگو که رفتم و قسمت نشد که دریابم که نارسیدن سالک نشان بی طلبیست ز دوست روی مگردان و تن به فرمان ده که هر که صاحب این حال شد، ولی و نبیست خلاف رسم درین عهد خرق عادت دان که کارهای چنین از شمار بوالعجبیست شب سیاه صباح سفید می آرد چراغ مطلب از دودمان بولهبیست به تیغ قطع ارادت نمی شود ما را خلوص بندگی ما شرافت نسبیست مگو ز دوست، ملالت بود «نظیری » را که مستی سحری از نیاز نیم شبیست نظیری نیشابوری