نظیری نیشابوری
غزل ها
شمارهٔ ۱۳۶: آن که صد نامه ما خواند و جوابی ننوشت
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
آن که صد نامه ما خواند و جوابی ننوشت سطری از غیر نیامد که کتابی ننوشت شمع بی شعله به پروانه فرستاد آن دوست که به ما نامه روان کرد و عتابی ننوشت همه جا شوق تو لب تشنه به راهم آورد دم آبی نگرفتم که شتابی ننوشت کف پایی به ره بادیه ام ریش نشد که فریب سر خارش به سرابی ننوشت قدمی نامدم از منزل و سامان بیرون در ره عشق به گنجی که خرابی ننوشت اشک و آه از در این مدرسه بردم که ادیب حرز حسن تو به هر مشک و گلابی ننوشت سینه یی ریش ازین راز نگردید که عشق قصه ای بر سر منقار عقابی ننوشت عقد در چند «نظیری » به هوس نظم کنی هیچ کس نظم تو بر طرف نقابی ننوشت نظیری نیشابوری