نظیری نیشابوری
غزل ها
شمارهٔ ۱۰۷: زهی نسخه آفرینش جمالت
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
زهی نسخه آفرینش جمالت نکت یاب مجموعه گل خیالت به فطرت فزونی نخواهد زبولت ز ظلمت برونی نباشد زوالت همیشه حق از قول و رای تو روشن نپوشیده موج حوادث زلالت به حد خرد هست پرواز هر تن تو روحی خرد پرد از پر و بالت همه وجدها صوفیان را ز قولت همه حال ها قدسیان را ز حالت به اعجاز قولت که ایمان نیارد حلالت بود خون منکر، حلالت به باطن تو را دید آدم مقدم ز صدر جنان شد به صف نعالت به پیرامنت سایه ظاهر نگردد که خور گشته طالع فراز نهالت به حسن تو نقاش نقشی نیارد که صنعت گری ختم شد بر کمالت توان گفت لیس کمثله به شأنت که در غیب نبود مثال مثالت «نظیری » چنان ساز صافی سخن را که روح نبی خوش شود از مقالت نظیری نیشابوری