نظیری نیشابوری
غزل ها
شمارهٔ ۵۰: ازین ویرانه تر می خواستم ویرانه خود را
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ازین ویرانه تر می خواستم ویرانه خود را ازین ویرانه بیرون می برم دیوانه خود را حریفان نشئه مهر و محبت را نمی دانند به دست دشمن خود می دهم پیمانه خود را نه مورش خاید از سختی نه مرغش چیند از تلخی نمی بینم ز جنس هیچ خرمن دانه خود را ز شوق آن که طبل رحلتی ناگاه بنوازند همیشه رخت بر درگاه دارم خانه خود را عزیزان دیده از خاکسترم سازند نورانی تو شمع بزم خلوت می کنی پروانه خود را به آیات زبور و نغمه داوود نفروشم بیان دردناک و نعره مستانه خود را «نظیری » قصه فرهاد و خسرو داستانی شد کنون من هم کتابی می کنم افسانه خود را نظیری نیشابوری