نظیری نیشابوری
غزل ها
شمارهٔ ۳۸: گل خلعت نو داد دگر شاخ کهن را
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
گل خلعت نو داد دگر شاخ کهن را بر سلطنت حسن سجل ساخت چمن را شاخ گل خوش بو به ره باد سحرگاه بگشود سر نافه غزالان ختن را شد لاله به خمیازه به یاد می لعلت از باده لبالب چو قدح دید دهن را افراخت صراحی سر و گردن به توجه تا خوش به کف مست دهده جام ذقن را سر تا قدم نی به تماشا نگران شد تا خوب دهد چنگ به مطرب برو تن را حوران بهاری به نثار می و مطرب در بوسه گرفتند سراپای چمن را در عهد می و نغمه ز بس دید درستی سنبل ز خم جعد برون کرد شکن را گلبرگ بناگوش رخت بود مناسب گل دست شد و بست بر او زلف رسن را بر گوش خورد نعره احسنت «نظیری » پرسی اگر از مرده صدساله سخن را نظیری نیشابوری