نظیری نیشابوری
غزل ها
شمارهٔ ۳۰: در خور اگر نییم می لعل فام را
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
در خور اگر نییم می لعل فام را ای کاش تر کنند به بویی مشام را بر قدر زخم مرهم لایی نمی دهند زان می که طعم و بوش گزد مغز و کام را بر بام ما دریغ نپایید هفته یی ماهی که او تمام کند ناتمام را کس جذبه ای به کار دل ما نمی کند تا چند سر به حلقه درآریم دام را قسمت چنین فتاد که ترکان مست او در دور ما به طاق نهادند جام را خارج ز پرده دخل غلط تا به کی کنیم مطرب به ما نداده نشان مقام را کم لذتم که زود بریدم ز آفتاب در خانه پختم این ثمر نیم خام را گر جام صبح بی صفت فقر پر کنند خورشید سرنگون نکند کاس شام را رخت از حرم کشیدم «نظیری » به سومنات حرمت نمانده حاجی بیت الحرام را نظیری نیشابوری