فغانی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۵۷۴: با غمت سازم که روزی غمگسار من شوی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
با غمت سازم که روزی غمگسار من شوی همدم جان و دل امیدوار من شوی اینهمه جور و جفا کز خشم و نازت می کشم صبر دارم در وفا تا شرمسار من شوی چون نکردی یاری من بخت هم یاری نکرد بخت یار من شود وقتی که یار من شوی هر شب ای گل می کشم از سینه صد خار جفا بر امید آنکه فردا نو بهار من شوی صورتی داری که از یک جلوه صد دل می بری آه اگر روزی بدین صورت دو چار من شوی ای بسا شبها که همچون شمع باید زنده داشت تا چراغ دیده ی شب زنده دار من شوی بس کن این زاری فغانی تا کی از داغ فراق گریه آموز دو چشم اشکبار من شوی فغانی شیرازی