فغانی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۵۶۰: ای صبا منع گرفتاری بلبل می کنی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای صبا منع گرفتاری بلبل می کنی با وجود آنکه می دانی تغافل می کنی صبر اگر باشد توان چیدن رطب از چو بخشک آتشست گردد ریاحین گر توکل می کنی نفی کس لازم نمی آید ز درد عاشقی بلکه اثباتست اگر نیکو تأمل می کنی چون نجوشد خونت ای عاشق که در بستان او ارغوان می چینی و نظاره ی گل می کنی در پریشانی مده خود را که یک سر رشته است آنچه نامش گاه زلف و گاه کاکل می کنی گر بدانی ذره چندان نیست دور از آفتاب ذره یی بالاتر آ تا کی تنزل می کنی در جگر الماس داری و نمی گویی سخن زهر مینوشی فغانی و تحمل می کنی فغانی شیرازی