فغانی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۵۵۴: سرم ای بخت در جولانگه صید افگنی دادی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
سرم ای بخت در جولانگه صید افگنی دادی دگر هر تار موی من بدست دشمنی دادی چه شکرت گویم ای بخت سیه کز بهر آرامم در این آوارگی باری نشان گلخنی دادی مخور خون ای دل و بیهوده رنج خود مکن ضایع چه گل چیدی که عمری آب و رنگ گلشنی دادی مبادا دامنت آلوده از خونابه ی چشمم کجا این آشنایی با چو من تر دامنی دادی فغان برداشتی چون حال من بد دیدی ای دشمن چگویم هم تو کز دردم نوید مردنی دادی فغانی شیرازی