فغانی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۵۲۷: ای برده دل از دلبران حسنت زروی دلبری
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای برده دل از دلبران حسنت زروی دلبری هر گوشه سرگردان تو، صد آفتاب خاوری چون از قبای نیلگون نخل قدت آید برون یوسف کشد در خاک و خون پیراهن نیلوفری گیرم که صد افسون کنم سوز سخن افزون کنم وصف جمالت چون کنم کز برگ گل نازکتری رخساره گلگون ساختی مستانه بیرون تاختی صد ملک دل پرداختی فریاد ازین غارتگری هر جا که باشی در گذر وز سوز دلها بی خبر آهی برآریم از جگر تا غافل از ما نگذری مه پاسبان کوی تو مهر از شرف هندوی تو جانها سپند روی تو یا رب چه نیکو اختری رنگ قضا آمیخته حسن و ملاحت ریخته ناز و بلا انگیخته در صورت حور و پری ای رفته بی صبر و سکون ناگه بکوی او درون عشقت گدا آرد برون گر پادشاه کشوری خو کن فغانی در قفس بشکن پر و بال هوس تا کی چو بلبل هر نفس نالان به باغ دیگری فغانی شیرازی