فغانی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۵۱۱: ایدل متاع جان بخرابات برده به
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ایدل متاع جان بخرابات برده به نقد خرد بساقی باقی سپرده به چون حاصل حیات جهان نامرادی است صد خرمن مراد بیکجو شمرده به جایی که صد خزانه ی طاعت بجرعه ییست از دل نشان توبه و تقوی سترده به زان پیشتر که مات شوی در بساط عمر دستی ازین سپهر دغا باز برده به پروانه یی که پرتو شمعی برو نتافت گر همدم چراغ مسیحست مرده به قطع نظر ز مائده ی قرص ماه و خور این یک دو نان بمنت دو نان نخورده به شمعی که آورد بزبان فیض نور خود گر آتش خلیل فروزد فسرده به چون رخت هستی تو فغانی شود فنا از آب خضر دامن همت فشرده به فغانی شیرازی